22 Mart 2016 Salı

Din Adına Engizisyon ve Cadı Avı // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Din Adına Engizisyon ve Cadı Avı // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

220px-Wickiana5
Not: Baden‘de üç cadının yakılmasının tasviri, İsviçre (1585), Johann Jakob Wick‘in eseri
Din Adına Engizisyon ve Cadı Avı // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
“Geçmiş tarihi doğru bilmeyenler, bugün ne yaşadığını anlayamaz ve geleceğe nasıl ve ne şekilde hangi yolla gideceğini bilemezler.” // Önder Karaçay
Birilerinin işine gelmeyen birilerini,
Cadı olarak nitelemesi ve yakalatıp,
Yargılayarak ve yargılamadan zindana atılması,
Linç edilerek yok edilmesi adına zalimce bir uygulamadır.
Batı menşeli bir uygulamadır,
Engizisyon mahkemeleri bunu yapmıştı tarihte,
Batının gerçek ve cadı yüzü budur işte.
Sözde fikirleri topluma aykırıymış gibi,
Bir algı üretilerek cadı avı gerçekleştirilir.
Ergenekon, Balyoz, Kafes vb tüm davalar adına,
Sabahları evlerinde yataklarından alınan,
Asker, bilim adamı, gazetecimiz ile ilgili,
Çok yakın tarihte yaşadığımızın adın da cadı avıdır.
Yine batı ve batıyla işbirliği içinde olanların işiydi,
Cadılık kanunu ile cadı avını yasaklamak yine batıya aittir,
Geri kalmış veya kalması istenen toplumlarda,
Cadı avı yaşanmaya devam etmektedir.
Cehaletin örgütlü halde olduğu her toplumda,
Cadı avı adına örnek bulmak mümkündür.
Engizisyon zalim işkence yöntemlerini uygulayan,
Dini bir işkence ve sözde yargılama sistemiydi,
Kilise tehdit olarak gördüklerine bu zulmü yapardı,
Suçlu olsa da olmasa da mutlaka üzerine atılan suçu,
İtiraf ettirilerek ve cezalandırılarak sonuçlanırdı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder